Szkoła online

uwaga słońce

 

 

—————————————————————————————————————————————–

Źródło:

https://www.nowaera.pl/szkola-srednia-bez-tajemnic/rekrutacja-w-czasie-pandemii

Oto 6 rzeczy, które warto wiedzieć o zasadach naboru, przeliczaniu punktów
i szansach na dostanie się  do wymarzonej szkoły.

Rekrutacja do szkół ponadpodstawowych w tym roku przebiega inaczej niż zawsze. Harmonogramy naboru opublikowane pod koniec stycznia przez wojewódzkie kuratoria oświaty, przestały obowiązywać przez wybuch epidemii koronawirusa. Znamy już nowy harmonogram, przygotowany przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, jednolity dla całego kraju.

  1. Co się zmienia w tegorocznej rekrutacji?

Zmianie uległy terminy poszczególnych etapów naboru, tzn.

  • terminy składania wniosków do wybranych szkół ponadpodstawowych: między 15 czerwca a 10 lipca. Kandydaci do szkół ponadpodstawowych dwujęzycznych, oddziałów dwujęzycznych, oddziałów międzynarodowych, oddziałów przygotowania wojskowego w szkole ponadpodstawowej, oddziałów wymagających od kandydatów szczególnych indywidualnych predyspozycji oraz szkół i oddziałów prowadzących szkolenie sportowe w szkołach ponadpodstawowych składają wnioski między 15 a 22 czerwca;
  • daty egzaminów dodatkowych do klas dwujęzycznych (sprawdziany predyspozycji
    i kompetencji językowych), do klas i szkół sportowych (próby sprawności fizycznej), do klas i szkół artystycznych itp. (sprawdziany uzdolnień kierunkowych). Odbędą się one między 23 czerwca a 7 lipca;
  • data podania wyników egzaminu ósmoklasisty 31 lipca;
  • terminy podania do wiadomości publicznej list kandydatów zakwalifikowanych
    (12 sierpnia) i przyjętych (19 sierpnia).
  1. Co pozostaje niezmienne?

Rekrutacja przebiega według stałego schematu. Kandydat przygotowuje wniosek, na którym ustala listę swoich preferencji, tzn. kolejność klas, do których chciałby chodzić, począwszy od tej najbardziej wymarzonej, poprzez inne, które także byłyby dla niego odpowiednie. Wniosek składa w szkole pierwszego wyboru. Po zakończeniu roku szkolnego i uzyskaniu wyniku egzaminów klas ósmych do szkoły pierwszego wyboru trzeba będzie złożyć poświadczone kopie świadectwa i wyniku testów. Po opublikowaniu przez szkoły list kandydatów zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych, kandydaci powinni potwierdzić wolę uczęszczania do szkół, do których zostali zakwalifikowani. Potwierdzenie to odbywa się poprzez złożenie w szkole, do której kandydat został zakwalifikowany, oryginałów świadectwa i wyniku egzaminów. Następnie szkoły publikują listy kandydatów przyjętych i nieprzyjętych. To zamyka proces rekrutacji.

  1. Na jakich zasadach kandydat zostaje zakwalifikowany do szkoły?

O zakwalifikowaniu kandydata do wybranej szkoły decydują przeliczone na punkty wyniki uzyskane z egzaminu klas ósmych, oceny ze świadectwa, dodatkowe osiągnięcia (tytuł finalisty lub laureata konkursu przedmiotowego lub turnieju, zgodnie z wyszczególnieniem zawartym w paragrafie 6.1 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dn. 16 marca 2017 r.), osiągnięcia w ramach działalności społecznej (np. udokumentowana działalność ucznia jako wolontariusza). Dodatkowe punkty można zdobyć za świadectwo z wyróżnieniem.

Wszystkie uzyskane punkty to ogólny wynik uzyskany przez ucznia. Z tym wynikiem podchodzi on do naboru i stara się o miejsce w wybranej klasie.

  1. Jak traktować progi punktowe?

Na stronach internetowych poszczególnych szkół ponadpodstawowych publikowane są informacje o tym, jakie były w ubiegłych latach progi punktowe do poszczególnych klas. To znaczy: ile punktów rekrutacyjnych miał kandydat, który z najgorszym wynikiem dostał się do danej klasy. Jeśli próg w ubiegłym roku wynosił np. 120, oznacza to, że przyjęci kandydaci mieli 120 lub więcej punktów, a ci poniżej progu 120 punktów musieli szukać miejsca w innych klasach lub szkołach.

Mogło się zdarzyć, że np. dwoje uczniów miało wymagany wynik (120 pkt), ale tylko jeden dostał się do wybranej klasy. Dzieje się tak, kiedy kończy się limit miejsc w klasie – np. jest 30 miejsc, a ponad 30 uczniów z bardzo dobrymi wynikami w nauce, z czego ci najsłabsi mają dokładnie tyle samo punktów. Wtedy trzeba wybrać, kogo przyjąć, a kogo nie. Decydują wówczas dodatkowe kryteria. Pierwszeństwo zajęcia miejsca w wybranej klasie mają uczniowie, którzy mogą udokumentować, że mają takie trudności życiowe jak: problemy zdrowotne ograniczające możliwość wyboru kierunku kształcenia ze względu na stan zdrowia, wielodzietność rodziny kandydata; niepełnosprawność kandydata; niepełnosprawność jednego z rodziców kandydata; niepełnosprawność obojga rodziców kandydata; niepełnosprawność rodzeństwa kandydata; samotne wychowywanie kandydata w rodzinie; objęcie kandydata pieczą zastępczą.

Progi punktowe z ubiegłych lat należy traktować jako pewną podpowiedź, ale nie pewnik. Szczególnie dotyczy to progów uzyskanych w ubiegłym roku, gdy mieliśmy do czynienia z kumulacją roczników (o miejsca w szkołach ponadpodstawowych starali się absolwenci klas 8. szkół podstawowych i 3. klas gimnazjum). Duża konkurencja sprawiła, że uczniowie szczególnie starali się o bardzo dobre oceny i do najbardziej obleganych szkół dostali się wyłącznie uczniowie o ponadprzeciętnych wynikach.

W praktyce warto wiedzieć, jakie są progi punktowe do poszczególnych klas w kilku szkołach, które najbardziej interesują kandydata i składać wnioski do takich szkół, które miały w ubiegłych latach różne wyniki. Jeśli uczeń będzie aplikować jedynie do klas o wysokich progach, może się nigdzie nie dostać. Lepiej do listy preferencji na dalszych miejscach dorzucić także klasy z niższymi progami.

  1. Jak zwiększyć szanse dziecka na dostanie się do dobrej szkoły?

Choć obecnie trwa nauka zdalna i wszyscy siedzą w domach, nadal można aktywnie poprawiać swoje szanse w naborze do wymarzonej szkoły. Jak? Starać się o jak najwyższe oceny z przedmiotów, które są punktowane do wybranej klasy (na stronie internetowej szkoły średniej publikowane są informacje, punkty, z których przedmiotów są brane pod uwagę przy rekrutacji do danego oddziału).

Jest o co zawalczyć. Punkty za oceny oblicza się dla czterech przedmiotów: za język polski, matematykę i dwa wybrane przedmioty, które wskazane są jako punktowane do danej klasy w liceum. Za ocenę celującą dostaje się 18 punktów, za bardzo dobrą 17, za dobrą 14, za dostateczną 8, za dopuszczającą 2 punkty. Zatem poprawienie się z czwórki na piątkę daje 3 punkty, które mogą przesądzić o tym, czy kandydat dostanie się do wymarzonej klasy, czy nie.

Dodatkowo – aż 7 punktów można uzyskać za świadectwo z wyróżnieniem, więc poprawienie ogólnej średniej ocen może być bardzo cenne.

Oczywiście ośmioklasiści nadal mają przed sobą egzaminy kończące naukę w szkole podstawowej. Nie można ich nie zdać, ale im lepszy osiągnie się wynik, tym większa pula punktów kandydata. Za trzy egzaminy można dostać w sumie 100 punktów. Wynik egzaminu z języka polskiego oraz z matematyki należy pomnożyć przez 0,35. Jeśli ktoś otrzyma 100 proc. na egzaminie, to 100 x 0,35 przyniesie mu 35 punktów. Odpowiednio 80 proc. da 28 punktów itd. Punkty za egzamin z języka obcego nowożytnego mnoży się przez 0,3 (100 proc. x 0,3 = 30 punktów).

  1. Kiedy będą wyniki rekrutacji?

Ze względu na to, że wyniki egzaminów klas ósmych będą znane 31 lipca, cały proces przypisywania kandydatów do miejsc w klasach uległ przesunięciu na sierpień. Warto wiedzieć, że między 31 lipca a 4 sierpnia można jeszcze dokonać zmian na liście preferencji
i ewentualnie przenieść dokumenty do innej szkoły pierwszego wyboru. 12 sierpnia będzie wiadomo, kto się gdzie zakwalifikował. Na potwierdzenie woli uczenia się będzie czas do 18 sierpnia, a nazajutrz szkoły wywieszą listy kandydatów przyjętych. Osoby, które nie dostaną się do żadnej klasy, prawdopodobnie będą mogły składać dodatkowe wnioski o przyjęcie bezpośrednio u dyrektorów szkół, w których pozostaną jeszcze wolne miejsca. W dniach
20-27 sierpnia kandydaci nieprzyjęci do wybranej szkoły mogą wystąpić do komisji rekrutacyjnej w szkole z wnioskiem o podanie przyczyn nieprzyjęcia. Komisja ma 5 dni na wydanie uzasadnienia przyczyny odmowy przyjęcia.

 

—————————————————————————————————————————————–

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło:

https://www.facebook.com/dziecisawazne/posts/10157371508314163

„Drodzy Rodzice dzieci w wieku szkolnym!

Być może wydaje się Wam, że musicie stworzyć domowy program nauczania i bezwzględnie się go trzymać. Ambitnie planujecie zajęcia, testy internetowe, eksperymenty z chemii i fizyki, wypracowania z lektur. Nie będzie zabawy telefonem czy tabletem, dopóki dzieci nie odrobią lekcji!

Pozwólcie więc, że zabiorę głos w tej sprawie.

Nasze dzieci boją się teraz dokładnie tak samo jak my. Nie tylko słyszą wszystko, co się wokół nich dzieje, ale także wyczuwają nasze nieustanne napięcie i lęk. Nigdy wcześniej nie były w podobnej sytuacji. I chociaż czterotygodniowa laba to pozornie całkiem niezła perspektywa, dzieciom kojarzy się raczej z letnimi wakacjami niż z tkwieniem w domu bez możliwości spotkania z rówieśnikami.

W ciągu najbliższych kliku tygodni Wasze problemy wychowawcze nasilą się. Może zaobserwujecie lęk, może złość, może bunt wobec zmian w uporządkowanej dotąd rzeczywistości. Tak czy inaczej – nie będzie łatwo. Spodziewajcie się histerii, awantur, pretensji i ogólnej frustracji. Wiedzcie, że takie zachowania są teraz zupełnie normalne.

To, czego w tej chwili potrzebują nasze dzieci,

to czuć się bezpieczne i kochane.

Muszą wiedzieć, że wszystko będzie dobrze. Może więc warto cisnąć w kąt swoje perfekcyjne rozpiski i zamiast tego dać im więcej ciepła i miłości? Jeśli macie taką możliwość, pobawcie się z nimi w ogrodzie. Jeśli nie, namalujcie w domu coś pięknego. Upieczcie ciasteczka. Grajcie w planszówki, oglądajcie filmy. Zróbcie wspólnie jakiś eksperyment albo wybierzcie się na wirtualny spacer po ZOO. Możecie też poczytać na głos jakąś książkę. Albo po prostu przytulcie się pod kocem i nie róbcie nic.

Nie bójcie się tego, że Wasze dzieci nie nadążą za resztą. Przecież ta sytuacja dotyczy każdego bez wyjątku. Będzie dobrze! Kiedy znowu spotkamy się w szkole, pomożemy im wrócić na właściwe tory. Nie będzie zaległości, bo każdy zacznie w miejscu, do którego akurat dotarł. My, nauczyciele, wiemy najlepiej, jak to działa. Nie wściekajcie się, jeśli dziecko nie chce siedzieć nad matematyką. Nie krzyczcie na nie, jeśli nie trzyma się planu. Nie zmuszajcie do ślęczenia nad książkami przez dwie godziny bez przerwy.

I pamiętajcie, bardzo proszę: koniec końców, zdrowie psychiczne Waszych dzieci jest ważniejsze niż ich wyniki w nauce.

Dzieci nie będą pamiętać, co przerabiały podczas kwarantanny. Ale na zawsze zapamiętają to, jak się czuły.

 

Wy także o tym pamiętajcie – każdego dnia.

Bądźcie zdrowi, dbajcie o siebie”.
Natuli

 

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło: https://pieknoumyslu.com/techniki-relaksacyjne-gry-dzieci/

TECHNIKI RELAKSACYJNE: 9 gier wzmacniających psychikę dzieci

Współcześnie, kiedy jako zabawki dla dziecka służą tablet i telefon, jeszcze istotniejsze stało się, aby małe dzieci znały odpowiednie techniki relaksacyjne. Możemy to osiągnąć poprzez gry, aby dzieci podczas zabawy mogły rozwijać swoje zasoby umysłowe i umiejętności niezbędne do życia we współczesnym świecie.

Żyjemy w społeczeństwie pełnym pośpiechu, bodźców i natychmiastowego nagradzania. W związku z tym ogromne znaczenie ma dysponowanie zasobami, które przynoszą większe poczucie samokontroli.

Opierając się na tym założeniu, w tym artykule przedstawimy kilka gier, które służą za techniki relaksacyjne dla najmłodszych członków rodziny. Przyjrzyjmy się im bliżej.

https://pieknoumyslu.com/techniki-relaksacyjne-gry-dzieci/

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło: https://czasgentlemanow.pl/2016/10/maniery-osoby-niepelnosprawne/

MISJA – INTEGRACJA

Savoir-vivre wobec osób niepełnosprawnych

Nieraz w obecności osób niepełnosprawnych czujemy się spięci i zakłopotani, bo nie wiemy jak się zachować. Na szczęście są to obawy na wyrost. Wystarczą dobre chęci i odrobina wiedzy, by wzajemne relacje nie sprawiały nam problemów.

Poniżej zamieszczamy linki do poradników, w którym znajdziemy garść rad jak się zachować
w stosunku do osób z różnymi rodzajami niepełnosprawności.  Wierzymy, że taka podstawowa wiedza pozwoli wykształcić zachowania, które przydadzą się również w kontaktach z innymi osobami.

INTEGRACJA – Osoby z niepełnosprawnością intelektualną                                                 

https://www.youtube.com/watch?v=RUbAzv_SeRc

INTEGRACJA – Osoby z niepełnosprawnością ruchową

https://www.youtube.com/watch?v=90YGkSe-Cro

 

INTEGRACJA – Osoby z niepełnosprawnością wzrokową

https://www.youtube.com/watch?v=4Y01f08_syw

 

INTEGRACJA – Osoby z niepełnosprawnością słuchu

https://www.youtube.com/watch?v=je0RXUkQ7HA

 

Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością

https://www.youtube.com/watch?v=NbyeqyFGTm0

 

Praktyczny poradnik savoir – vivre wobec osób niepełnosprawnych

https://czasgentlemanow.pl/wp-content/uploads/2013/04/savoir-vivre-wobec-niepe%C5%82nosprawnych.pdf

 

Savoir-vivre wobec osób z niepełnosprawnością

https://www.integracja.org/portfolio/savoir-vivre-wobec-osob-z-niepelnosprawnoscia/

 

 

 ———————————————————————————————————————————————————-

Źródło: https://www.facebook.com/FundacjaItaka?fref=ts

Przedłużająca się kwarantanna u wielu z nas generuje stres i napięcie. Prezentujemy rady World Health Organization (WHO), jak sobie radzić, i co robić, w tym trudnym dla nas wszystkich okresie, aby ograniczyć wpływ izolacji na nasze samopoczucie i zdrowie psychiczne.

 

 

———————————————————————————————————————————————————-

 

Źródło:

http://www.itaka.org.pl/archiwum-aktualnosci/800-080-222-rusza-calodobowa-bezplatna-infolinia-dla-dzieci-mlodziezy-rodzicow-i-pedagogow/

 

Całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców i pedagogów

świadcząca profesjonalną pomoc doświadczonych psychologów, pedagogów i prawników.

 

  • Masz problemy w domu, w szkole czy też w relacjach rówieśniczych.
  • Doświadczasz przemocy lub agresji – słownej i fizycznej ze strony rówieśników i dorosłych.
  • Czujesz się samotny i nie masz z kim porozmawiać o swoich problemach.
  • Nie radzisz sobie z obecną sytuacją?
  • Boisz się o siebie, swoich bliskich, o przyszłość?

PSYCHOLOGOWIE dyżurują pod bezpłatnym numerem 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu.

Możliwy jest także do kontakt ze specjalistami:

  • PRAWNIKIEM,
  • PEDAGOGIEM

➡ Grafik dyżurów i inne informacje dostępne są na stronie http://liniadzieciom.pl/  

———————————————————————————————————————————————————-

 

Źródło: http://www.itaka.org.pl/aktualnosci/biezace-wydarzenia/

 

Centrum Wsparcia Dla Osób w Stanie Kryzysu Psychicznego

to jedyne w Polsce 24-godzinne, bezpłatne centrum udzielające porad w kryzysie psychicznym.

  • Nie radzisz sobie z obecną sytuacją?
  • Boisz się o siebie, swoich bliskich, o przyszłość?

Psychologowie dyżurują przy telefonach 24 godziny na dobę, przez 7 dni w tygodniu.

Możliwy jest także do kontakt ze specjalistami:

  • PSYCHIATRĄ,
  • PRAWNIKIEM,
  • PRACOWNIKIEM SOCJALNYM.

➡ Grafik dyżurów specjalistów dostępny na stronie https://liniawsparcia.pl/

———————————————————————————————————————————————————-

 

Źródło: http://www.dwukropek.com.pl/wp-content/uploads/2020/04/plakat_koronawirus.pdf

 

Gabriela Rzepecka-Weiss, autorka książki „Gdy Pola się zgubi”, napisała

„10 zasad wirusoobrony”,

czyli co robić i jak postępować, żeby zachowywać się odpowiedzialnie

i nie dać się paskudnym wirusom!

Plakat można pobrać bezpłatnie z powyższej strony, udostępniać lub wydrukować. Ważne, by w obliczu pandemii dzielić się wiedzą z innymi oraz pomagać dzieciom w zapamiętaniu i przestrzeganiu zasad.

 

———————————————————————————————————————————————————-

 

 

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło: Ofeminin KULTURA – Wielkanocne tradycje…

WIELKANOC a Koronawirus

     W tym roku święta wielkanocne będziemy obchodzić zupełnie inaczej, ale to nie powód by z nich zrezygnować. Postarajmy się, aby nasi bliscy nie odczuli zmian i nadal cieszyli się
z magii świąt.
Trwa kwarantanna społeczna, dzieci i dorośli pozostają w domach. Wprowadzono ograniczenia dotyczące uczestnictwa w obrzędach kościelnych. Dlatego też zaleca się brać udział
w Mszach Świętych poprzez media. Oczekiwanie na Wielkanoc to wyjątkowy czas, w którym obrzędy religijne splatają się z tradycją ludową.

Może właśnie teraz jest czas, aby nieco powspominać, jak to było?

Dla jednych to święto kościelne, które przynosi wiosenne odprężenie. Jest powodem by „zrobić porządek” w swoim sercu i domu, udekorować go radosnymi kolorami i ugotować coś dobrego. Dla innych to okazja aby poświęcić w końcu trochę czasu swoim bliskim. W natłoku spraw i obowiązków, gubi nam się gdzieś urok prawdziwych świąt. A zatem: Jakie tradycje wielkanocne, jako część naszej kultury przetrwały do czasów współczesnych?

Tradycje wielkanocne w Polsce

 Niedziela Palmowa – Święto obchodzone w naszym kraju od średniowiecza, zostało ono ustanowione na pamiątkę przybycia Chrystusa do Jerozolimy. Kiedyś nazywano je „Wierzbną”, gałązki wierzby zastępowały palmy. Rozpoczyna okres przygotowania duchowego do świąt, będącego wyciszeniem, przeżywaniem męki Chrystusa. Tego dnia wierni zanosili do kościoła palemkę, symbol odradzającego się życia.

Koszyczek Wielkanocny – „Święconka” musiała być ozdobiona serwetką i zawierać w sobie smakołyki, które znajdywały się później na wielkanocnym stole. Nie mogło w niej zabraknąć baranka (symbolu Chrystusa Zmartwychwstałego), mięsa i wędlin (na znak, że kończy się post). Święcono chrzan – bo „gorycz męki Pańskiej i śmierci została zwyciężona przez słodycz zmartwychwstania”, masło – oznakę dobrobytu – i jajka – symbol narodzenia. Święconkę jadło się następnego dnia, tuż po Rezurekcji. Tego dnia święcono też wodę, przydatną potem na Lany Poniedziałek. Tradycja mówi, że po powrocie z kościoła ze święconym pokarmem należało trzykrotnie obejść dom aby zapewnić urodzaj i powodzenie. Poświęcone pisanki zakopywano także pod progiem domostw aby zagradzały dostęp siłom nieczystym.

Potrawy z jajkami. Jajka są pierwszym symbolem Wielkanocy, który przychodzi na myśl. Jest oznaką wieczności, nieśmiertelności i nieprzemijalności człowieka. To także początek nowego życia, zgodnie z obyczajem do kołyski nowo narodzonego dziecka wkładało się jajko. Symbol wiosennego przebudzenia się przyrody.
Nazwy barwionych jajek są różne, w zależności od techniki wykonania: malowane na jeden kolor (zazwyczaj czerwony) to: kraszanki, malowanki lub byczki; ozdobione jedno – lub wielobarwnym deseniem, naniesionym na jednolite tło, nazywa się pisankami. Znane są jeszcze rysowanki, skrobanki, nalepianki i wyklejanki, jednak przyjęło się mówić pisanka na każde zdobione jajko, bez względu na rodzaj zastosowanej techniki.

Żur i inne dania. Zapomnianą już tradycją wielkanocną jest tzw. pogrzeb żuru, który tradycyjnie spożywano przez cały okres postu, od Środy Popielcowej. W ostatnie dwa dni postu wylewano demonstracyjnie garnek z żurem, aby przygotować się na specjały gospodyń. W niepamięć odeszło też widowiskowe wieszanie śledzia, czyli kolejnej bardzo często spożywanej potrawy zamiast mięsa w okresie postu. Śledzia przybijano do drzewa za karę iż tak długo gościł na talerzach domowników.  Kołacze i mazurki oraz baby, tradycyjnie piecze się już na kilka dni przed świętami, odkładając je potem do zamkniętej na klucz spiżarni. Ozdobione migdałami, bakaliami keksy, marcepanowe słodkie ciasta.

Najważniejszym posiłkiem podczas Wielkanocy jest śniadanie, gdzie spożywa się poświęcone potrawy. Rozpoczyna je zwyczaj dzielenia się poświęconym jajkiem. Na stole gości żur, jaja we wszelakiej postaci oraz wędliny, baby i mazurki wielkanocne. Zgodnie z tradycją na stole nie powinno też zabraknąć soli, pieprzu i chrzanu oraz chleba, jako kwintesencji życia (podkreśla jego prostotę, bo wciąż jest niezbędnym składnikiem naszego pokarmu).

Przygotowanie stołu – biały obrus, przybrany bukszpanem i baziami. Specjalne miejsce na stole powinien zajmować baranek wielkanocny, który przypomina o tym, że Chrystus odkupił winy człowieka, a także o dramatycznym wydarzeniu ze Starego Testamentu, kiedy to anioł śmierci przeszedł przez ziemię egipską, uśmiercając pierworodnych synów. Ominął tylko te żydowskie domy, których drzwi naznaczone były krwią baranka, zabitego z Bożego nakazu. Przypomina również
o uroczystym posiłku paschalnym, który o tej samej godzinie spożywała każda rodzina żydowska, tworząc z rozproszonego ludu jednolity religijnie naród, modlący się w tym samym języku. Baranki wielkanocne obecne na naszych stołach zrobione są najczęściej z masy cukrowej. Bywają upieczone w domu z ciasta lub te wyciśnięte z masła.

Lany Poniedziałek – już od rana dzieci z śmingusówkami czają się na swe ofiary – najpierw naturalnie na rodziców, potem dalszą rodzinę, a w końcu na sąsiadów.  Zwyczaj ten przybrał formy nieco inne, kiedyś jego piękną ideą było obmycie się z grzechu i odrodzenie do nowego życia. Zwyczaj ten przyszedł do nas z Jerozolimy, gdzie przeciwnicy chrześcijaństwa przy pomocy wody rozpędzali wiernych, zbierających się w celu rozpamiętywania zmartwychwstania Chrystusa. Nawiązuje też do dawnych praktyk pogańskich, łączących się z symbolicznym budzeniem się przyrody do życia i odnawialnej zdolności ziemi do rodzenia. W swej tradycyjnej formie – polewania dziewcząt wodą z wiader, czy smagania po łydkach witkami brzozowymi – zwyczaj przetrwał chyba tylko na wsiach, bo w miastach praktykuje się dziś raczej kropienie wodą święconą czy polanie za uchem perfumami.

Życzymy pięknych Świąt!

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło : https://www.praca.pl/poradniki/rynek-pracy/bhp-pracy-przy-komputerze-ergonomia,zasady,przerwy_pr-2028.html

  Obecnie,  w obliczu zagrożenia, zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Zdrowia, nasze dzieci pozostają w domu, ograniczając kontakty z innymi. Musimy wprowadzić zmiany w sposobie codziennego funkcjonowania i nauczyć się inaczej gospodarować czasem. Dużym wyzwaniem jest zorganizowanie dzieciom pomocy do nauki w sytuacji, gdy nie chodzą one do szkoły.

 

Jak zadbać o stworzenie efektywnych warunków do nauki w domu?

  1. Kluczowym elementem skuteczności uczenia się jest wypoczynek i sen.
    Wyspany, wypoczęty mózg pracuje szybciej i efektywniej!!!
  2. Dostosuj odpowiedni rytm pracy dla swojego dziecka.
  3. Ustal określoną porę dnia na rozpoczęcie nauki, najlepiej w godzinach przedpołudniowych.
  4. W czasie uczenia się rób krótkie 5-10-minutowe przerwy na odpoczynek, ruch, czy inną mało absorbującą aktywność.
  5. Dziecko musi uczyć się systematyczności, dlatego przyzwyczajaj je do regularnej, codziennej pracy.
  6. Pomieszczenia do nauki powinno być przewietrzone. W pokoju nie może być duszno ani zbyt gorąco, optymalna temperatura to ok. 20 – 21 stopni Celsjusza.
  7. Zadbaj by dziecko miało swój kącik do nauki, najlepiej z własnym biurkiem i krzesłem przystosowanym do wzrostu dziecka.
  8. Ważne jest też, by światło padało z lewej strony gdy dziecko jest praworęczne, a z prawej gdy dziecko jest leworęczne.
  9. Oświetlenie elektryczne nie może być zbyt słabe, nie może też być zbyt jaskrawe.
  10. Na biurku powinien panować porządek, znajdować się na nim powinny tylko rzeczy aktualnie potrzebne do nauki. Nadmierna ilość szczegółów, kolorów może dekoncentrować.
  11. Zanim zasiądzie do zeszytów i podręczników, zadbaj by dziecka nic nie rozpraszało:
  • wyłącz telewizor, radio,
  • zamknij drzwi do pokoju,
  • sprawdź czy nie dochodzą z innych pomieszczeń, np. odgłosy bawiącego się rodzeństwa.
    Im mniej będzie dookoła rozpraszających bodźców, tym lepiej.
    Pamiętaj, w pomieszczeniu, w którym dziecko się uczy powinna panować CISZA.
  1. Na atmosferę do nauki wpływa ilość książek w domu oraz nastawienie rodziców do szkoły
    i edukacji.
  2. Im bardziej RODZICE wspierają dziecko w nauce, tym lepsza jest atmosfera do uczenia się.
    Ważne, by dziecko miało poczucie, że jest przy nim wspierający je dorosły i w razie potrzeby poświęci mu 100 % swojej uwagi.
  3. Bądź gotowy do pomocy, jeśli dziecko cię potrzebuje. Nie naciskaj jednak, jeśli o to nie prosi. Czasem lepiej je zostawić, by rozwiązało problem samo.
  4. Gdy dziecko uczy się samodzielnie, dyskretnie sprawdzaj, czy rzeczywiście to robi.

Jak motywować i wspierać dzieci
do systematycznego uczenia się poza szkołą?

Czasem jednak, niestety, rodzice napotykają na problem, kiedy dziecko najzwyczajniej nie chce „zasiąść do lekcji”. Jak sobie z tym radzić? Aby zachęcić dziecko do nauki nie trzeba wymyślać chytrych forteli. Należy poświęcić mu odpowiednią ilość czasu i zaszczepić w nim pasję do wiedzy. Nauka może być wspaniałą przygodą i interesującą zabawą, jeśli dziecko nie będzie do niej przymuszane, a zachęcane i motywowane. Co jeszcze możemy zrobić?

  1. Wzmacniaj u dziecka wiarę we własne możliwości. Nie porównuj go do rówieśników lub rodzeństwa.
  2. Chwalmy dzieci za wysiłek i upór w dążeniu do sukcesu.
    Wystarczy krótki komunikat typu: Super!, Dałeś radę! Rewelacyjnie sobie poradziłeś!
  3. Pokaż dziecku, że zauważasz jego osiągnięcia czy postęp w nauce.
  4. Nauka to rzecz święta – kiedy dziecko uczy się, nie można rozpraszać go, przeszkadzać mu, zagadywać. Trzeba pokazać, że ten czas my dorośli również potrafimy uszanować.
  5. Sprawdzaj jak dziecko sobie radzi z samodzielnym odrabianiem lekcji , czy odrabia zadane prace domowe. Nie odrabiaj lekcji za dziecko!
  6. Jasny, stabilny, niezmienny harmonogram dnia – to, co pomoże w zmobilizowaniu się do pracy,
    to dobra organizacja czasu nauki. Lekcje powinno się odrabiać o stałej porze, w stałym miejscu, gdzie jest cicho i spokojnie, a atmosfera sprzyja koncentracji.
  7. Rodzice powinni interesować się nauką swojego dziecka, pytać o jego osiągnięcia i trudności, rozbudzać i wspierać naturalne pasje dziecka, uczyć je cierpliwości i wyrozumiałości dla samego siebie. Starać się je słuchać, rozmawiać, odpowiadać na wszystkie pytania.
  8. Wizja nagrody po skończonym zadaniu również zwiększa motywację do nauki. Nagroda to np. wspólne wyjście, chwalenie sukcesu, wspólne oglądanie (tego co dziecko uzna za interesujące).

RADY dla dzieci:

  1. Najważniejsze – chroń prywatność. Nie podawaj swoich danych osobowych: imienia, nazwiska, adresu domowego, numeru telefonu, ani haseł.
  2. Otwieraj wiadomości tylko od znajomych.
    Nie ufaj obcym/nowo poznanym osobom w sieci.
  3. Nie spotykaj się z osobami poznanymi w Internecie.
    O propozycjach takiego spotkania zawsze informuj rodzica lub innego dorosłego z Twojego domu. Pamiętaj, że osoba po drugiej stronie nie musi być tym, za kogo się podaje.
  4. Zadbaj o swój wizerunek. Nie umieszczaj w sieci zdjęć, które mogą Ci zaszkodzić.
  5. Korzystaj z oprogramowania antywirusowego.
  6. Chroń swoje konta na serwisach społecznościowych.
  7. Ostrożnie pobieraj pliki z sieci. Czytaj wszelkie regulaminy.
  8. Unikaj klikania w nieznane linki i załączniki w wiadomościach e-mail.
  9. Traktuj innych z szacunkiem. Swoje zdanie wyrażaj, nie obrażając nikogo.
  10. Reaguj odpowiednio, gdy ktoś, lub coś Cię zaniepokoi lub wystraszy  – opowiedz o tym rodzicom. Nie utrzymuj tego w tajemnicy.
  11. Pamiętaj, aby z umiarem korzystać z Internetu. Zbyt długie siedzenie przed komputerem, tabletem, czy telefonem może zaszkodzić Twojemu zdrowiu, a nawet pogorszyć kontakty ze znajomymi.

 

Rodzicu, rozmawiaj z dzieckiem na temat bezpieczeństwa,
zagrożeń i szkodliwych treści w sieci!

 

Szkodliwe treści – są to materiały, które mogą mieć negatywny wpływ na rozwój i psychikę dzieci
i młodzieży. Można na nie trafiać celowo lub niechcąco, np. poprzez przypadkowe wyniki wyszukiwania, spam a nawet reklamę. Do takich treści zazwyczaj zalicza się:

  • treści pornograficzne;
  • treści prezentujące przemoc i okrucieństwo;
  • treści promujące zachowania autodestrukcyjne – samookaleczenia lub samobójstwa, bądź zachowania szkodliwe dla zdrowia;
  • treści dyskryminacyjne, nawołujące do wrogości lub nienawiści wobec różnych grup społecznych, narodowościowych czy religijnych.

Kontakt z takimi materiałami powoduje wystąpienie negatywnych emocji, a także zaburzenia
w prawidłowym rozwoju, często również obniża poczucie bezpieczeństwa dziecka. Natomiast treści pełne przemocy, np. gry komputerowe, mają negatywny wpływ na psychikę dziecka oraz prowadzą do większej tolerancji na przemoc i  agresję.

 

RADY dla Rodzica:

  1. Zainstaluj na komputerze program do kontroli rodzicielskiej.
  2. Rozmawiaj z dzieckiem o tym, czego szuka najczęściej w Internecie, jakie strony są przydatne,
    a jakie nie; ile czasu spędza grając na komputerze i jakie są to najczęściej gry.
  3. Skonfiguruj ustawienia bezpieczeństwa w urządzeniu.
  4. Udostępniaj dziecku jedynie pozytywne i przede wszystkim bezpieczne treści.
  5. Ustal ze swoim dzieckiem bezpieczne zasady korzystania z Internetu.

 

W tych trudnych dniach wszyscy uczymy się żyć w szczególnie specyficznych warunkach. Najważniejsze, to wspierać się, pomagać, okazywać bliskość oraz zachować ostrożność i spokój.

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło : www.slideshare.net

WŁAŚCIWA POSTAWA w czasie pracy przy komputerze

  • Trzymaj głowę prosto, tak, aby szyja nie była wygięta i nie powodowało to zniekształceń odcinaka szyjnego kręgosłupa.
  • Opieraj się plecami o oparcie krzesła, co zmniejszy zmęczenia kręgosłupa w odcinku szyjnym. Ramiona powinny zwisać swobodnie. Trzymaj łokcie przy sobie lub oparte na poręczach fotela gdyż nie obciąża to dodatkowo pleców.
  • Siedź ergonomicznie – reguluj oparcie i wysokość fotela. Klawiaturę ustaw nisko, aby nie powodować zgięcia rąk w nadgarstkach.
  • Reguluj wysokość fotela, pamiętając, aby stopy swobodnie opierały się o podłogę. Nogi powinny być zgięte w kolanach pod kątem prostym.
  • Stopy trzymaj ustawione swobodnie i płasko na podłodze lub na odpowiedniej podstawce – podnóżku.
  • Stale przysuwaj się jak najbliżej do oparcia krzesła, rozwierając jak najszerzej kolana i opierając się o podłogę cała powierzchnia stóp.
  • Klawiaturę ustaw na nieślizgającej się powierzchni i w przypadku wysokości klawiatury większej niż 3 cm, wyposaż ją w odpowiednie podkładki pod nadgarstki.
  • Trzymaj głowę prosta, mięśnie karku rozluźnione, brodę lekko przygięta do klatki piersiowej. Siedzisko krzesła powinno zapewnić oparcie do połowy łopatek siedzącego oraz podpórką lędźwiową.
  • Po każdej godzinie pracy z komputerem, jego użytkownik rób przerwę, w czasie, której wykonaj ćwiczenia oddechowe, masaż palców rąk, rozluźnij mięśnie tułowia oraz masuj skórę głowy.

———————————————————————————————————————————————————-

Źródło : https://biblioteczka-apteczka.pl/index.php/2020/03/23/bajka-w-wirusa/?fbclid=IwAR14WrACmT4B0e_hKWNd2lGMFMrSo4AhI2zPtAfMNuBxSgbTZc44c_o4unA

 

 

BAJKĄ W WIRUSA

Zebrałam dla Was różne dostępne w sieci materiały, które tłumaczą dzieciom, czym jest epidemia koronawirusa, co się dzieje w Polsce i na świecie i jak należy się zachowywać.
Mogą też pomóc dorosłym zaopiekować się emocjami najmłodszych w tej kryzysowej sytuacji.

  1. Ilustrowany poradnik „Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie” autorstwa psycholożki Manueli Moliny Cruz. Wersja polska:

https://www.medexpress.pl/jak-rozmawiac-z-dziecmi-o-koronawirusie-pobierz-bezplatny-poradnik/76708

2. „Masz tę moc” książeczka dla dzieci w formacie pdf. Agnieszka Frączek, Ewa Podleś, Wydawnictwo Oleksiejuk. Ze wstępu:„Drodzy Czytelnicy, książka, którą macie przed sobą, powstała z potrzeby serca i chęci pomocy. Sytuację związaną z pandemią koronawirusa trudno zrozumieć – często górę biorą strach i panika. Mamy nadzieję, że ta publikacja pozwoli Wam i przede wszystkim Waszym dzieciom zrozumieć, co tak naprawdę się stało, czym jest epidemia, co to jest koronawirus i jak się go wystrzegać”.

https://www.wydawnictwoolesiejuk.pl/fileadmin/user_upload/pdf/Koronawirus.pdf?fbclid=IwAR3bD1dOAJJwmirKcrTEUIYxPRsrYmWdcs18GBfIsDMGIShzroOigyM0DLY

3. Bajki terapeutyczne napisane przez biblioterapeutkę dr Lidię Ippoldt z Biblioteki Pedagogicznej w Skawinie

„O krainie Pollandi, która nie dała się koronostworkowirusowi”

„O tym jak Kornelka z krainy Pollandi pokochała książki”

„O tym, jak Marcelek z krainy Pollandi obronił dom przed koronostworkami”

„O Maksie i jego cioci Kwarantannie z krainy Pollandi”

https://www.bibpedskawina.pl/index.php/centrum-literatury-terapeutycznej

4. „Bajka o złym królu wirusie i dobrej kwarantannie” napisana przez psycholożkę, Dorotę Bródkę. Dostępna w formie pdf i audiobooka:

http://dorotabrodka.pl/blog/

5. Wierszyk Małgorzata Strzałkowskiej, który tłumaczy dzieciom, czym jest koronawirus i dlaczego należy myć ręce:

https://www.facebook.com/WydawnictwoBajka/photos/a.158692197479856/3357039870978390/?type=3&theater

6. Bajka „Jeżyk Bartek zostaje w domu” napisana przez psycholożkę i nauczycielkę języka polskiego Martę Mytko. Bajka wyjaśnia przedszkolakom, dlaczego w najbliższym czasie muszą zostać w domu i podpowiada sposoby spędzania wolnego czasu.

https://dzieciecapsychologia.pl/wp-content/uploads/2020/03/Je%C5%BCyk-Bartek.pdf

7. „Zgrywisia, zaklęcie i zabawa w śpiewanego. Opowieść na czas zarazy”. Bajka autorstwa Marii Maruszczyk, psycholożki i bajkoterapeutki. Wersja do poczytania i do posłuchania:

https://m.youtube.com/watch?v=x1YbDDpMXb8

8. Karolina Piotrowska prowadząca blog Mama seksuolog przygotowała ebook pt.”#Zostańwdomu dla dzieci”, w którym znajdziemy bajkę dla dzieci w wieku przedszkolnym, propozycje eksperymentów do wykonania w czasie kwarantanny, porady lekarza i  wskazówki dla rodziców. jak rozumieć dziecięce emocje i jak wspierać maluchy w przeżywaniu tej trudnej sytuacji:

https://karolinapiotrowska.com/zostanwdomu-dla-dzieci/?v=9b7d173b068

9. Filmik Edusie. „Co to jest koronawirus?” Pomysł i realizacja: Pracownia Za Piecem – Milena Muzyczuk, Ryszard Muzyczuk Wsparcie merytoryczne: www.lekarzedlaprzedszkolakow.pl

https://www.youtube.com/watch?v=Xdblj09W8BM&feature=youtu.be&fbclid=IwAR36dONQhKlAkeiVT50S9RLfOb-2mD–2JAHvVGx2ZXZnHO_ZQKa-zC7Lzc

10. Wiersz Artura Barcisia o koronawirusie

https://www.facebook.com/watch/?v=138934830894318

11. Magda Bereda, piosenka „KORONAWIRUS NIECH TYLKO MIŁOŚĆ BĘDZIE ZARAŹLIWA” (hip hop)

https://www.youtube.com/watch?v=DiKyTWLIamE

12. Studio dinksy przygotowało filmik edukacyjny wyjaśniający dzieciom i dorosłym pojęcia związane z koronawirusem (pandemia, kwarantanna itd.). Do filmu powstają scenariusze pracy z dziećmi na temat koronawirusa.

https://m.youtube.com/watch?v=H0mx90NbvuM

13. Na trudny czas „Wirusobajka”. Autorka Anna Jaworska, czytają Justyna Siepietowska i Helena Jarzyńska (Radio Poznań)

https://youtu.be/SateBIBazlw

14.Opowiadanie o koronawirusie napisane przez panią Anię, która tworzy blog https://www.dzieckiembadz.pl

https://www.dzieckiembadz.pl/2020/03/o-wirusie-ktory-nosi-korone-opowiadanie.html

 

———————————————————————————————————————————————————-

 

Infografiki pochodzą ze źródła https://www.borntoperform.info/ 

Obejrzyj poniższe infografiki, aby choć trochę uspokoić swoją głowę.

Zadbaj o innych i przekaż  im tę wiedzę!

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi z https://polskatimes.pl

Jak rozmawiać z dziećmi o koronawirusie?

 

Drodzy Rodzice!

  • Obserwujmy – siebie i nasze dzieci. Nie tylko pod kątem infekcji, ale i tego, jak emocjonalnie radzimy sobie z zastaną rzeczywistością. Jakie jest nasze dziecko? Jak reaguje na tę sytuację, jak reaguje na nas? Czy dopytuje? Czy unika rozmów? Czy sądzi, że musi nas chronić i robi dobrą minę do złej gry? Czy może (przynajmniej na razie) wygląda na to, że sytuacja go nie przeciążą? A jak my się zachowujemy? Czy epidemia, zagrożenie jest stale obecne w naszych rozmowach? Czy nieustannie sprawdzam wiadomości? Czy może unikamy tematu i nie chcemy o tym rozmawiać? Jak nasza postawa działa na syna czy córkę?
  • Bądźmy gotowi do rozmowy – przygotujmy sobie zestaw 3-4 rzetelnych faktów, którymi możemy się podzielić z naszym dzieckiem. Czasem trzeba będzie powtórzyć je wielokrotnie – dzieci lubią upewniać się, że nie „ściemniamy” i wiemy, co mówimy. Bądźmy gotowi na konfrontację z fakenewsami („Tato, a Marcin powiedział…”). Nie warto jednak przekazywać dzieciom niesprawdzonych treści, niezliczonych supertajnych informacji, czy dramatycznych nowin (np. „Jest kolejna ofiara!”). Bądźmy w tych rozmowach spokojni, opanowani i rzeczowi. Jeśli sami jesteśmy kłębkiem nerwów i mimo szczerych chęci nie udaje się nam zachować spokoju, zastanówmy się, kto z naszego otoczenia mógłby taką rozmowę przeprowadzić? Może wujek ratownik, pielęgniarz, ciocia lekarka czy nauczycielka biologii lub wychowawca albo nauczyciel wspomagający ? Ustalmy z nimi wcześniej, czego potrzebujemy i jak chcielibyśmy, aby taka rozmowa wyglądała. Dobrze jeśli jest to dla naszego dziecka bliska osoba, do której ma zaufanie, którą lubi. Mówmy szczerze „nie wiem”. „Ile to będzie trwało?”, „czy wszyscy zachorujemy?”. Takie pytania mogą szokować, złościć. Po pierwsze, zachęcam do tego, by cieszyć się, że dzieci traktują nas jako ważne źródło informacji, mają do nas zaufanie. Czasem możemy ostudzić różne niepokoje, jednak na niektóre pytania nie znamy przecież odpowiedzi. Nikt z nas nie wie, ile będzie trwała ta sytuacja. I o swojej niewiedzy warto szczerze mówić. Choć część rodziców/nauczycieli/opiekunów się tego obawia, ta szczerość buduje zaufanie.
  • Bądźmy odpowiedzialni – ta sytuacja może być świetną lekcją empatii, wrażliwości
    i właśnie odpowiedzialności za wspólnotę: rodzinną, klasową czy sąsiedzką. Nasze zachowania przekładają się bezpośrednio na rozprzestrzenianie wirusa, a więc na życie
    i zdrowie innych ludzi. Nie oszukujmy – starajmy się być spokojni, nie panikujmy. Kiedy rozmawiamy o rzeczach trudnych, ulegamy emocjom, a przyłapuje nas na tym młody człowiek i zadaje pytanie, co się stało? Nie ucinajmy rozmów i nie twórzmy tajemnic, bo to jest pożywką do karmienia lęków. Ochłońmy i nawet jeśli nie od razu, to wyjaśnijmy dziecku, co się stało, czego było świadkiem.
  • Wskazujmy na czasowość pewnych ograniczeń czy rozwiązań – szczególnie dla nastolatków, obecna sytuacja może być bardzo trudna. Mogą mieć poczucie zamachu na ich podstawowe prawa i ograniczanie wolności. Rozmawiajmy z nimi o tym. Pokazujmy terminowość tych rozwiązań i to, czemu one mają służyć.
  • Zadbajmy o potrzeby dzieci – nasi podopieczni, podobnie jak dorośli, potrzebują rozmowy z bliskimi koleżankami czy kolegami. Zadbajmy o to. Pamiętajmy o nowych technologiach – to dobry moment, żeby z nich korzystać.
  • Rozmawiajmy o tym, jak radzić sobie z lękiem – opowiedzmy dzieciom, co my robimy, żeby trudne myśli niepodzielnie nie zapanowały w naszej głowie (czytanie książek, oglądanie komedii, gry). Pytajmy, co im pomaga? Dzieci są w tym bardzo kreatywne i mogą nas zaskoczyć swoimi pomysłami, z których i my możemy korzystać. Sprawdzimy też, czego potrzebują w tej sytuacji. Zastanówmy się, co możemy wspólnie zrobić, aby zachować dobry nastrój. Umówmy się na jakiś kod – sygnał, kiedy ktoś z członków rodziny poczuje, że ten smutek go dopada. Ustalmy, kiedy potrzebujemy samotności, a kiedy towarzystwa innych ludzi. Szczerze rozmawiajmy o tym, że i my dorośli przeżywamy trudne emocje, ale znamy sposoby, aby sobie z nimi radzić! W tych rozmowach ważne jest zachęcanie do tropienia lęków niewypowiedzianych – czasem to, co dzieci mają w głowie, jest dużo straszniejsze od rzeczywistości! Kiedy taki lęk ujrzy światło dzienne, traci na swojej mocy no i można się nim zaopiekować (to trochę jak z koszmarami sennymi). Jeśli to jest możliwe, dajmy dziecku czas na płacz, złość i inne trudne emocje.
  • Uczmy się razem zdrowych nawyków, bądźmy wzorem do naśladowania. Pokażmy, jak myć ręce, jak zasłaniać usta, jak dbać o wypoczynek, odpowiedni sen i dobry nastrój. Rozmawiajmy o tym, co trudne, o zagrożeniach i co z nimi robić.
  • Zadbajmy o innych – a może w tej trudnej sytuacji spróbujemy zająć się czymś użytecznym? Może razem z dzieckiem wesprzemy słabszych, którzy potrzebują naszej pomocy?

Czego powinni unikać rodzice?

  • Słuchania własnych lęków. To nie są najlepsi doradcy. Pewnie nie da się tego zupełnie uniknąć, ale przynajmniej nie podejmujmy ważnych decyzji pod wpływem silnych emocji. One na ogół utrudniają nam dostęp do racjonalnego działania. We „mgle emocjonalnej” trudno bezpiecznie „wylądować”.
  • Utożsamiania własnych emocji z emocjami syna czy córki. Dzieci są odrębnymi istotami! Mogą się wprawdzie zachowywać dokładnie jak my, ale powód tego zachowania czy emocja, która za tym stoi, może być już zupełnie inna! Bądźmy więc wrażliwi na ich odrębność
    i nie zakładajmy z góry tej emocjonalnej syntonii.
  • Zmuszania dziecka do opowiadania o tym, co czuje w tej trudnej sytuacji. To prawdzie ważna dla nas wiedza, ale nie zawsze i nie dla każdego dostępna. Jeśli dziecko stawia opór – nie zmuszajmy! Przypominajmy, że jesteśmy, na tę rozmowę gotowi, ale czekamy na jego sygnał. Możemy też dopytać, czy jest coś, co ułatwiłoby taką rozmowę.
  • Mówienia: „Wszystko będzie okey”, jeśli sami w to nie wierzymy.
  • Sugerowania, co dziecko powinno czuć w podobnej sytuacji.
  • Składania obietnic, których nie możemy dotrzymać.

———————————————————————————————————————————————————-

Pierwszy tydzień kwarantanny. Pół żartem, pół serio

12 marca 2020 roku zostały zamknięte szkoły i przedszkola. I zaczęło się.

Pierwsza reakcja dzieci- Hurra nie będzie szkoły!

Rodzice – Co zrobimy z dziećmi, kto się nimi zaopiekuje.

 

Początkowo wybuchła niewielka panika, którą łatwo było zauważyć w sklepach. Otóż okazało się , że papier toaletowy stał się najbardziej chodliwym towarem-jak nie dużo do szczęścia brakuje. Kolejne dni to śledzenie doniesień z kraju i ze świata, na temat pandemii, oczekiwanie na informacje ze strony rządu na temat dalszych działań.

I z poniedziałkiem 16.03.2020 rozpoczął się nowy etap w edukacji. Kompletnie nie przygotowani, nauczyciele, rodzice i dzieci. Nauczyciele chcący jak najlepiej wywiązać się ze swoich obowiązków, przesyłają zadania domowe, rodzice zamieniają się w nauczycieli swoich dzieci. Pomiędzy nimi jeszcze cały system wirtualnej rzeczywistości, system, który działa raz lepiej, raz gorzej, a czasem wcale. Jedni „stają pomiędzy młotem a kowadłem”. Pomiędzy dyrekcją, opinią publiczną, przed którą muszą wykazać, że pracują a nie mają ferii, a rodzicami, którzy są sfrustrowani ilością materiału, .

A co jeśli jestem i rodzicem i nauczycielem. Nie wiesz tak naprawdę jak ma wyglądać twoja tzw. „praca zdalna”- nikt nie uczył cię tego na studiach i nie byłeś na żadnym z kursów w tym zakresie. Jednocześnie mam pracować w domu, odrabiać lekcje z dziećmi, prać, sprzątać, gotować itp.

„Ciekawie” musi być, gdy jest tylko jeden komputer w domu. A co jeśli nie ma Internetu??? A w rezultacie nic nie wychodzi. Zdalna nauka polega na doganianiu do lekcji, wykłócaniu się o kilka minut wolnego, proszenie o posprzątanie pokoju i przyciszenie muzyki. Gotowanie, pranie z telefonem w ręku, który nie stygnie i nie jest się w stanie naładować, bo ciągle kontaktuję się z ludźmi w sprawach służbowych.

Jak dotąd walczyłam jako pedagog o to, by dzieci spędzały jak najmniej czasu przy komputerze- teraz to właśnie ja nie rozstaje się z nim wcale. Trzy dzienniki elektroniczne, które cały czas są aktywne: mój i dzieci, strony internetowe ministerstwa, kuratorium i wiele innych. Nikt z nas zapewne nie był jeszcze w takiej sytuacji. Ja jako nauczyciel muszę udowodnić wszystkim, że pracuję. Jako matka sfrustrowana do granic możliwości ilością zadań mam ochotę wrócić do pracy. Wtedy miałam wszystko poukładane. Obowiązki domowe, praca jakoś wszystko dało się pogodzić. Teraz wszystko stanęło na głowie.

Mam jednak nadzieję, że tak jak po burzy zawsze świeci słońce, tak po pierwszym tygodniu, każdy z nas wysunie wnioski, ochłonie i powoli pociąg zwany „zdalnym nauczaniem” ruszy z odpowiednią dla wszystkich prędkością.

Czego Wam i sobie życzę.

nauczyciel ZOPI w Micigoździe / rodzic dzieci w wieku szkolnym

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi z https://bankier.pl

Konieczność pozostania w domu potrafi skutecznie znudzić nawet osoby dorosłe,
a szczególnie staje się dokuczliwa dla dzieci.

Warto poznać skuteczne sposoby na nudę.

Sytuacji, w których nie trudno o zniecierpliwienie, nie brakuje jednak nawet, jeżeli za oknem panuje idealna pogoda. Jedną z nich z pewnością jest kwarantanna, którą wprowadzono  w związku z rozwojem epidemii koronawirusa. To przede wszystkim spore wyzwanie dla rodziców, których kreatywność, cierpliwość i pogoda ducha zostały wystawione na poważną próbę. W batalii z nudą nie jesteśmy jednak skazani na porażkę. Istnieją przecież zabawy dla dzieci w domu, które nie tylko zajmą im czas i odciągną uwagę od utraconych możliwości, ale również pozwolą się rozwinąć, znakomicie zabawić i wynieść z całej sytuacji nowe cenne informacje oraz umiejętności. Warto więc zapoznać się z kilkoma sprawdzonymi sposobami na nudę dla dzieci i jak najszybciej wcielić je w życie.

W co można się bawić w domu?

Oczywiście najlepszym sposobem na walkę z nudą jest zaangażowanie dzieciaków w jak najbardziej angażujące zajęcia. Zabawy dla dzieci w domu wcale nie muszą być przy tym mniej atrakcyjne od tych, które można zrealizować na świeżym powietrzu. Wszystko zależy od dobrego pomysłu. Warto skorzystać z potencjału, który dają nam nowoczesne technologie. Komputer, tablet albo konsola do gier to nie tylko destrukcyjne „pożeracze czasu”. W mądrych rękach staną się narzędziami, które będą centrum zabawy w domu, dostarczając przy tym sporo nowych informacji
i umiejętności.

Gry planszowe dla wszystkich

Kolejną znakomitą zabawą dla dzieci w domu mogą stać się gry planszowe, które w niebywałym tempie odzyskują popularność. Nic w tym dziwnego: z jednej strony oferują rozrywkę, z drugiej rozwój. Przy tym znakomicie cementują rodzinne więzi, pozwalając spędzić wspólnie czas i jeszcze bardziej pogłębić relację.

Wspólne czytanie

O tym, jak wspaniale czytanie wpływa na rozwój dziecka, nie trzeba nikomu mówić. Zwykle nie mamy jednak zbyt wiele czasu na oddanie się tej przyjemności. W warunkach, w których musimy pozostać w domu na dłuższy okres, możemy jednak urządzić sobie wielką, rodzinną sesję czytania. Wybór bajek i odpowiednich książek jest olbrzymi. Nawet jeżeli aktualnie nie dysponujemy egzemplarzem, nie ma powodów do paniki: zawsze możemy skorzystać z e-booka, którego będziemy mogli ściągnąć w ciągu kilku sekund. W tym celu przyda nam się również czytnik, który zmieści w sobie całe biblioteki, jednak będzie się wyróżniał małymi gabarytami, wygodą czytania
i dużą odpornością na warunki zewnętrzne. Możemy również pomyśleć o audiobookach. Książki czytane przez profesjonalnych lektorów, opatrzone genialną oprawą muzyczną, pozwalają w jeszcze większym stopniu przenieść się w świat zarysowany w opowieści. Mogą przy tym stać się genialną rozrywką dla całej rodziny.

Wspólne prace

Zabawy dla dzieci w domu mogą przynieść także sporo pożytku. Dzieciaki warto od najmłodszych lat angażować w prostsze prace i obowiązki. Jeżeli zadbamy przy tym o radosną atmosferę,
z pewnością zostaną odebrane jako dobra zabawa, a to w końcu najlepszy sposób na nauczenie maluchów nowych rzeczy. Wspólne gotowanie, sprzątanie czy porządki wypełnią czas,
a jednocześnie pozwolą na zbliżenie się do pociech.

Znalezienie hobby

Świetnym sposobem na nudę dla dzieci będzie również znalezienie hobby, którym będą mogły zająć się wspólnie z rodzicami. Można więc sklejać modele samolotów, układać puzzle albo zaangażować się w rozwiązywanie logicznych zagadek. Sposobów jest bardzo wiele, świetnym sposobem na połączenie rozrywki z rozwojem będzie również wykorzystanie książek edukacyjnych i programów komputerowych, pozwalających na zdobywanie nowych informacji i kształcenie kompetencji.

Seanse filmowe

Kontakt z kulturą nie powinien kończyć się wyłącznie na książkach. Do naszej dyspozycji pozostaje wiele filmów, bajek i seriali, które nie tylko są sprawdzonym sposobem na nudę dla dziecka, ale również pozwalają mu wciągnąć się w świat wspaniałych historii, które umożliwiają wykształcenie odpowiednich postaw. Wspólne oglądanie wartościowych tytułów to znakomity sposób na odpowiedzialne kształtowanie młodego człowieka. Przy tym niebywałą przyjemność z seansu czerpią nie tylko dzieci.

Zabawy w domu nie muszą być nudne

Czas spędzony z dzieckiem w czterech kątach wcale nie musi kojarzyć się z nudą i brakiem możliwości. Kreatywne podejście umożliwia zrekompensowanie maluchowi ograniczonych możliwości wychodzenia na świeże powietrze. Wcale nie powinniśmy jednak rezygnować  z nowoczesnych technologii: ich olbrzymią zaletą są olbrzymie perspektywy, jakie dają nam, kiedy korzystamy z nich w odpowiedni sposób. Warto ukształtować zabawy dla dzieci w domu w taki sposób, aby połączyć zabawę z nauką i umożliwić im prawidłowy rozwój.

Na poniższych stronach internetowych znajdziemy wiele ciekawych pomocy naukowych w tym: dyktanda dla klas 1-3 oraz 4-8, zgadywanki i testy ortograficzne, zasady pisowni, zadania matematyczne, różne ciekawe gry i zabawy edukacyjne, kodowania, kolorowanki.

  1. https://www.lulek.tv/
  2. https://ciufcia.pl/
  3. http://matzoo.pl/
  4. http://www.gry.pl/gra/alfabetki…
  5. http://www.opiekun.pl/strony-dla-dzieci.php
  6. https://www.domowyprzedszkolak.pl/
  7. https://www.dla-dzieci.com.pl/
  8. http://www.dziecionline.pl/
  9. https://rysopisy.eduzabawy.com/kolorowanki/
  10. http://pisupisu.pl/…
  11. https://www.dyktanda.net/…
  12. https://www.logopestka.pl/wychowanie-przedszkolne-online-2/…
  13. https://www.superkid.pl/siedzisz-w-domu-nie-marnuj-czasu…
  14. https://kodowanienadywanie.blogspot.com/…/zadania-bez-nudyc…
  15. http://www.specjalni.pl/…/gry-planszowe-do-wydrukowania.htm…

———————————————————————————————————————————————————-

Akcja #zostańwdomu jest szeroko promowana, także przez nas. Przyłączamy się do niej i zachęcamy, byście nie opuszczali swoich domów. Wolny czas w domu warto przeznaczyć na to, na co zwykle go nam brakuje – czyli np. na czytanie książek. Nie musisz bazować jedynie na domowej biblioteczce – oto portale oferujące darmowe e-booki, które jednym kliknięciem można pobrać na czytnik lub komputer.

https://wolnelektury.pl/szukaj/?q=pan+tadeusz

http://www.chmuraczytania.pl/catalog.php?cat=15

 

———————————————————————————————————————————————————-

Startujemy z cyklem #domowabiblioteka

To propozycje czytelnicze przygotowane przez pracowników Biblioteki Gdynia. Codziennie zamieszczają oni na profilu FB odnośniki do darmowych ebooków, audiobooków. Na początek przygotowali dla Was wybór kilku darmowych audiobooków z serwisu Wolne Lektury.

  1. „Robinson Crusoe” Daniel Defoe: https://bit.ly/2IRXrNr
  2. „Przygody Tomka Sawyera” Mark Twain: https://bit.ly/2x2zy3a
  3. „Don Kichot z La Manchy” Miguel de Cervantes: https://bit.ly/2QkB7QG
  4. „Księga dżungli” Rudyard Kipling: https://bit.ly/2xCl89X
  5. „Wyspa skarbów” Robert Louis Stevenson: https://bit.ly/2IQgg3r
  6. „W pustyni i puszczy” Henryk Sienkiewicz: https://bit.ly/2TQKWIe

Bez wychodzenia z domu. wyrusz w daleką podróż.

Miłego słuchania!

Razem przetrwamy trudny czas!

#zostanwdomu #czytajwdomu #domowabiblioteka

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi ze strony Centrum Diagnozy i Terapii ENGRAM w Kielcach

+48 605 385 300 al. IX Wieków Kielc 6/lok. 19, 25-516 Kielce

Izolacja a samopoczucie psychiczne

– co możesz zrobić dla siebie w tym trudnym czasie

Gdy pewne grupy zawodowe, takie jak lekarze, pielęgniarki, ratownicy medyczni i farmaceuci oraz pracownicy sklepów spożywczych i innych punktów, które nadal pozostają otwarte uwijają się w pocie czoła, żeby ratować innych i umożliwić nam zapewnienie podstawowych potrzeb, reszta oddaliła się w stan dobrowolnej izolacji lub została poddana przymusowej kwarantannie. Z pewnością część z Was przyjęła ze spokojem perspektywę dłuższego czasu spędzonego w domu. Ci, którzy preferują działanie i znakomicie odnajdują się, żyjąc w szybkim tempie, mogą być nieco przerażeni. Rodzice, choć cieszą się na czas spędzony wspólnie z dziećmi, pod koniec dnia całkowicie opadają z sił i kończą im się pomysły na zajęcie czasu najmłodszym….I o ile początek tego czasu odizolowania może być całkiem przyjemny i znośny, o tyle już po kilku dniach możemy zacząć odczuwać spory dyskomfort.

Aby zminimalizować przykre konsekwencje, dobrze jest znać mechanizmy rządzące działaniem naszej psychiki. Dzięki temu zmniejszymy/unikniemy nieprzyjemnych niespodzianek w postaci rozdrażnienia, niepokoju, spadku nastroju, narastających konfliktów itp. To, co warunkuje nasz dobrostan na co dzień, czyli wszelkie rutyny, schematy działania, właśnie zostało zachwiane.

Z godziny na godzinę nasze życie musiało ulec zmianie po to, byśmy mogli zadbać o wspólne dobro – zdrowie i życie. Konieczność zmiany charakteru pracy na zdalną, brak możliwości pozałatwiania typowych dla życia codziennego spraw, spędzenia czasu tak, jak lubimy i do czego jesteśmy przyzwyczajeni, a dodatkowo wszechogarniające, niezbyt pozytywne informacje w mediach….to wszystko potęguje niepokój.

Co możesz zrobić?

  1. Pamiętaj, że w sytuacji ograniczenia dopływu bodźców mogą pojawić się różne nieprzyjemne stany – rozdrażnienie, spadek nastroju. Jest to naturalne i opisane przez psychologów badających funkcjonowanie człowieka w stanie odizolowania.
  2. Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia wyżej opisanych stanów spróbuj zadbać
    o codzienne rutyny – wstawaj o podobnej porze, wykonuj codzienne obowiązki
    w podobny sposób, nie odkładając ich na później. To naturalne, że brak typowych dla Ciebie rutyn powoduje, że zaczynasz myśleć o tym, jak o stracie czegoś ważnego dla siebie. Spróbuj przekierować to myślenie na poszukiwanie pozytywnych aspektów tej sytuacji, „plusów”. Zawsze jest coś, co możesz zyskać.
  3. Postaraj się, aby każdy z członków Twojej rodziny miał możliwość pobycia w oddaleniu – całodobowa obecność ze sobą wszystkich domowników po pewnym czasie może być męcząca. Po prostu. I nie jest to niczyja wina.
  4. Zapewnij sobie i rodzinie kontakt z najbliższymi przez telefon, Skype’a. Pytajcie o ich sposoby na ten czas. Ważne jest, by nie zamykać się w przysłowiowych czterech ścianach, ale poznawać inne modele.
  5. Słuchaj informacji o tym, co dzieje się „na zewnątrz” – wybieraj sprawdzone źródła informacji, nie aktualizuj ich na bieżąco, wystarczy, że raz dziennie lub w porach przez siebie wyznaczonych wysłuchasz/przeczytasz/obejrzysz wartościowy materiał informacyjny.
  6. Zamiast stałego skupienia na lęku i niepokoju w obecnej sytuacji, przekieruj swoją uwagę na ludzi, wobec których możesz poczuć wdzięczność – pomyśl, poczuj, jak bardzo chciałbyś im za to podziękować.
  7. Zawsze możesz skontaktować się ze specjalistą, poszukać wsparcia. Teraz, gdy kontakty „twarzą w twarz” są ograniczone, dostępne są konsultacje w formie online.

Powodzenia w tym trudnym czasie!

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi ze strony Terapia Malucha

 

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi ze strony https://www.gov.pl/web/koronawirus/informacje-dla-rodzicow

Ministerstwo Cyfryzacji, 00-060 Warszawa, ul. Królewska 27

Akcja Zostań w Domu z dzieckiem w praktyce

W Internecie, a szczególnie na blogach o rodzicielstwie znajdziecie mnóstwo inspirujących pomysłów, jak urozmaicić czas swoim dzieciom. Zachęcamy do szukania w sieci inspiracji, my natomiast zebraliśmy dla Was najważniejsze pomysły.

Co można robić z dzieckiem w domu?

  • Grać w planszówki, karty, warcaby, szachy.
  • Czytać książki, bajki, komiksy.
  • Oglądać pasma dla dzieci w telewizji lub filmy dokumentalne na platformach vod.
  • Uczyć się – pamiętaj, że wiele szkół i przedszkoli decyduje się na naukę zdalną i mogą zlecać Wam i Waszym dzieciom różne zadania.
  • Może czas na nowe hobby?
    Majsterkowanie, robienie na drutach czy gra na instrumencie może przypadnie najmłodszym do gustu.
  • Leżakować (opcja również dla dorosłych).

Jeśli chcecie zapewnić Waszym dzieciom porcję świeżego powietrza,

pójdźcie do lasu bądź zostańcie na własnym podwórku.

Spacerujcie, ale tam, gdzie nie ma ludzi!

———————————————————————————————————————————————————-

Materiał pochodzi ze strony lubimyczytać.pl

 

Obecnie wielu z nas, zgodnie z zaleceniami Ministerstwa Zdrowia, ogranicza kontakty z innymi i przebywa w domu. W tym czasie dobrze jest sięgnąć po lekturę. Mimo że zamknięte są biblioteki, książki wciąż są dostępne on-line.

Co robić w domu? CZYTAĆ!

http://www.poradniki24h.pl/1959/moge-zachecic-dziecko-rozwijania-dobrych-nawykow-czytania/

Głośne czytanie dzieciom to najpiękniejszy czas, jaki możemy zaoferować najmłodszym. Tych chwil nie zastąpi żadna inna atrakcja. Wystarczy kilkanaście minut dziennie spędzonych wspólnie nad lekturą. Podczas czytania dziecku zaspokajamy jego emocjonalne potrzeby. Jesteśmy blisko, więc zacieśniamy łączącą nas więź. Czytając dziecku, wyrażamy swą miłość
i zainteresowanie. Malec z radością odczuje, że ten czas zarezerwowany jest tylko dla was.
W efekcie, w dziecku wzrośnie poczucie, że jest ważne i kochane. W ten sposób budowana jest pewność siebie i wiara we własne możliwości.

 

Wciąż korzystać można z bogatych zbiorów bibliotek internetowych

Wolne Lektury, Polona, Wielkopolska, Mazowiecka Biblioteka Cyfrowa.

 

#TerazCzasNaCzytanie to akcja, która przypomina, że czas w domu warto poświęcić na lekturę.

Platforma Legimi bezpłatnie udostępnia e-booki i audiobooki nie tylko dla najmłodszych.
Na stronie Legimi użyj specjalnego kodu: czytamy. Następnie zarejestruj się w serwisie Legimi
i pobierz aplikację.

Przyjemnego zaczytania!

———————————————————————————————————————————————————-

Propozycja zaczerpnięta ze strony www. prawo.pl

 

„To się nie nudzi” – propozycja dla najmłodszych

Kolekcja dla dzieci „To się nie nudzi” – bajki, filmy familijne, programy rozrywkowe, archiwalne seriale i spektakle dla młodych widzów.

Aby skorzystać należy wkleić poniższy link w wyszukiwarkę i uzyskasz dostęp do materiałów.

https://vod.tvp.pl/kolekcja/to-sie-nie-nudzi,47078659

Czytaj więcej na Prawo.pl:
https://www.prawo.pl/oswiata/materialy-dla-uczniow-i-nauczycieli-do-wykorzystania-w-internecie,498678.html?fbclid=IwAR3eM9dXSo8WmJPqD-RUx7ZlkvC0S2bHRWQ8Cla4yM4ADLoewTwLneD31xc

 

———————————————————————————————————————————————————-                       

JAK POMÓC DZIECKU ROZŁADOWAĆ NAPIĘCIE? – zabawy.

Każdy Maluch najlepiej uczy się poprzez zabawy. Dzięki odpowiednim zabawom może także rozładować swoje emocje i napięcie, które gromadzi przez cały dzień.

W jaki sposób rozładowywać napięcie?

Zabawy, które rozładowują napięcie (te łatwe i trudne do przeżycia)  to nic innego jak zabawy, które pozwalają się „wyżyć”. Jest to:

 

  • Bieganie, zabawa w berka, wyścigi, sprinty.
  • Skakanie, konkurs „kto szybciej skacze”, skoki w dal, skoki w workach.
  • Rozcieranie plasteliny na kartce (im twardsza plastelina tym lepiej).
  • Wałkowanie, gniecenie, rolowanie mas plastycznych (ciastolina, masa solna, plastelina).
  • Rzucanie papierowymi kulami, balonami. Rzuty w dal lub do celu.
  • Krzyczenie w papierowe długie tuby lub do poduszki.
  • Uderzanie pięściami w poduszkę lub miękki koc.
  • Darcie gazety, konkurs „kto szybciej wyrwie wszystkie strony”.
  • Przeciąganie liny.
  • Zabawa „Stado słoni”. Każdy jest słoniem i tupie z całej siły w podłogę.
  • Rysowanie na dużej kartce. Konkurs „Kto szybciej zamaluje całą kartkę”
  • Pojedynek na dłonie, przepychanki kciuków
  • Dziki taniec, dziecko tańczy jak najszybciej w rytm piosenki.
  • Ściskanie gniotków, piłek z kulkami i piachem w środku

 

Jak często bawić się w zabawy rozładowujące napięcie?

Wielu rodziców popełnia podstawowy błąd i proponuje dzieciom powyższe zabawy jak widzą, że zaczyna się złościć lub inne trudne uczucia lub emocje. Wtedy jest już na ogół za późno. Bardzo ważne jest, aby w zabawy rozładowujące napięcie bawić się systematycznie, kilka razy dziennie. Nawet wtedy, kiedy dzień jest wyjątkowo relaksujący. Chodzi o to, by układ nerwowy na bieżąco pozbywał się nagromadzonego stresu i napięcia. Dzięki temu zapobiegamy kumulacji trudnych emocji.

Pomóżmy swoim małym pociechom radzić sobie ze stresem, napięciem i trudnymi emocjami. Pokażmy w jaki sposób mogą się „wyżyć”. Tego typu zabawy świetnie zapobiegają agresji i regulują emocje. Warto więc wprowadzić je do codziennego repertuaru czynności!

         ———————————————————————————————————————————————————-

Materiał ze strony https://twojezdrowie.rmf24.pl. Opracowanie: Arkadiusz Grochot,

 

Koronawirus. Jak radzić sobie ze stresem w czasie pandemii?

 

Przerwy w śledzeniu informacji o pandemii, podejmowanie przyjemnych aktywności, próby zachowania codziennej rutyny – to niektóre ze sposobów radzenia sobie ze stresem z powodu COVID-19, które podają eksperci.

Strach i obawy przed chorobą mogą przytłaczać zarówno dorosłych, jak i dla dzieci. Dlatego tak ważna jest znajomość sposobów radzenia sobie z tym obciążeniem. Oto sposoby, jak pomóc sobie, rodzinie i najbliższym w radzeniu sobie ze stresem wywołanym pandemią:

  • Robienie przerw w śledzeniu wiadomości, ciągłe skupianie się tym problemie może nasilać niepokój.
  • Dbanie o siebie i swoje ciało – ćwiczenie głębokich oddechów, rozciąganie lub medytacja , spożywanie zdrowych, zbilansowanych posiłków, regularne ćwiczenia, wysypianie się, unikanie alkoholu i innych substancji psychoaktywnych.
  • Podejmowanie aktywności, które nas rozluźniają i sprawiają nam przyjemność.
  • Rozmawianie z osobami, do których mamy zaufanie, o swoich obawach i emocjach. Jeśli stres istotnie zakłóca nasze codzienne aktywności przez kolejne dni, warto poradzić się psychologa lub lekarza.
  • Dzielenie się z innymi sprawdzonymi informacjami na temat wirusa i epidemii COVID-19 (a nie plotkami, czy fake newsami).

 

Dzieci też się stresują

Reakcja dzieci i nastolatków zależy w dużym stopniu od tego, jak zachowują się dorośli w ich otoczeniu. Rodzice, którzy reagują ze spokojem i pewnością, będą stanowić wsparcie dla swoich dzieci.

Nie wszystkie dzieci reagują na stres w ten sam sposób. U najmłodszych można obserwować zwiększoną płaczliwość lub rozdrażnienie, a nawet powrót zachowań, z których dziecko wyrosło, jak moczenie nocne. Wśród innych objawów nadmiernej reakcji stresowej na epidemię eksperci wymieniają: smutek, nasilone zamartwianie się, niezdrowe zachowania dotyczące snu czy jedzenia, a u nastolatków również nadmierną drażliwość, tzw. złe zachowanie, problemy z koncentracją uwagi, unikanie obowiązków szkolnych, jak również aktywności, które w przeszłości sprawiały dziecku radość, bóle głowy i ciała bez konkretnej przyczyny, a także sięganie po alkohol, papierosy i inne substancje psychoaktywne.

Rodzice mogą pomóc dzieciom w łagodzeniu stresu związanego z pandemią poprzez rozmowę, rzeczowe i przystępne przedstawienie faktów. Ważne jest też, by dać dzieciom i nastolatkom poczucie bezpieczeństwa, pozwolić na wyrażenie emocji, takich jak zdenerwowanie, złość, a także podzielić się z nimi własnymi sposobami na rozładowanie stresu.

Poniżej załączamy link do Krótkiego filmu o koronawirusie dla dzieci – video explainer by DINKSY https://www.youtube.com/watch?v=H0mx90NbvuM

W czasie epidemii warto ograniczyć dzieciom i młodzieży dostęp do wiadomości w mediach, również społecznościowych. Dzieci mogą błędnie interpretować informacje, które do nich docierają i bać się tego, czego nie rozumieją.

Życzymy ZDROWIA!

 

     ———————————————————————————————————————————————————-

Jak poradzić sobie z dziecięcą nudą?

 

Podczas wspólnego spędzania czasu w odizolowaniu lub w kwarantannie, ważne jest gospodarowanie czasem. Nasze Dzieci mają dużo obowiązków szkolnych, które wykonują samodzielnie. Co natomiast zrobić, gdy w czasie wolnym, przeznaczonym na odpoczynek nasza pociecha mówi, że się nudzi???

 

Sposób na dziecięcą nudę jest banalnie prosty.

 

Wystarczy znaleźć w domu duży słoik lub jakieś fajne pudełko i włożyć do niego małe karteczki. Na każdej kartce należy wypisać jedną czynność/zabawę, która potencjalnie zainteresuje nasze dziecko. Oczywiście, powinny to być czynności i zabawy, które lubi dziecko. Na bieżąco należy wyeliminowywać te, które nie spotkały się z dziecięcym entuzjazmem.

 

Jak korzystać ze słoika?

Jeśli twoje dziecko powie ci, że się nudzi, należy wyciągnąć słoik i pozwolić dziecku wylosować karteczkę. Wylosowana czynność jest sposobem na jego nudę. Sam fakt losowania i oczekiwania niespodzianki jest dla dziecka emocjonujący, dzięki czemu chętniej przystępuje do realizacji wylosowanej czynności.

 

Taka zabawa, może stać się fajnym punktem dnia codziennego,

nie tylko w czasie kwarantanny lub odizolowania.

 

Mamy dla Was kilka przykładowych czynności, które można wrzucić do magicznego słoika:

  • Poczytaj wybraną książeczkę
  • Graj w ulubioną grę planszową
  • Ugotujmy coś
  • Sprzątanie pokoju
  • Narysuj wybraną rzecz, która stoi przed tobą
  • Pobawmy się dźwiękami (zróbmy muzykę)
  • Pójdźmy na spacer
  • Zróbmy domową ciastolinę lub masę solną
  • Stwórz tor przeszkód i przechodź go na czas
  • Zajmij się swoim zwierzakiem (zabawa, karmienie, pielęgnacja)
  • Pokoloruj obrazek
  • Poskładaj skarpetki w pary
  • Narysuj coś farbami samymi palcami
  • Zbuduj coś z klocków
  • Zrób puzzle (narysuj obrazek, potnij na kawałki, złóż w całość)
  • Zrób bazę z koców
  • Pobaw się w lekarza – zbadaj mamę lub tatę
  • Pobaw się we fryzjera – uczesz kogoś
  • Pograjmy w karty
  • Podlej roślinki w domu
  • Zrób domowe bańki mydlane
  • Ulep coś z plasteliny
  • Naucz się wierszyka
  • Pośpiewaj
  • Zrób z kimś dorosłym eksperyment
  • Zbuduj latawiec
  • Zbuduj spadochrony (torebka foliowa + sznurek) dla swoich zabawek i baw się nimi
  • Umyj z mamą lub tatą samochód
  • 10 minut gry na telefonie lub tablecie
  • Ulep coś z masy papierowej
  • Wymyśl menu na jutrzejszy obiad
  • Posadź fasolkę w słoiku
  • Zrób pacynki na palce
  • Narysuj mapę skarbów
  • Zrób maskę potwora
  • Zbuduj statek z papieru i baw się nim w misce z wodą
  • Napisz list
  • Zrób bransoletkę przyjaźni
  • Przebierz się w ubrania kogoś dorosłego
  • Udekoruj swój pokój
  • Zrób pompony
  • Zaprojektuj laurkę
  • Zadzwoń do kogoś, kogo lubisz
  • Pobaw się w „pomidor”
  • Zadawaj zagadki
  • Opowiedz coś śmiesznego
  • Ułóż układankę
  • Pobaw się w „ciepło-zimno”
  • Z zamkniętymi oczami odgaduj smaki
  • Potańcz
  • Wymyśl zadanie dla każdego domownika
  • Znajdź różnice na obrazkach
  • Przynieś jak najszybciej 3 przedmioty na literę….
  • Naucz się prostej sztuczki i pokaż ją domownikom
  • Porób zdjęcia
  • Poćwicz np. poskacz, gołymi stopami wkładaj małe przedmioty do dużego pudła, ślizgaj się po podłodze na złożonym kocyku (odpychając się rękami) itd.

 

Zachęcam Wszystkich, do poszukiwań interesujących zabaw na stronach internetowych takich jak: mamymamom, matzoo.pl, Dyktanda.online, Szaloneliczby.pl, crl.org.pl, gov.pl, dyktanda.net, squla.pl, kolorowanki, kodowanienadywanie, bystredziecko.pl, mojedziecikreatywnie.pl  itp.

Wesołej zabawy!

 

———————————————————————————————————————————————————-

BAJKA POMAGAJKA

„O ZŁYM KRÓLU WIRUSIE I DOBREJ KWARANTANNIE”

 

Poznanianka Mira Orlińska, mama Klary, wpadła na pomysł stworzenia bajki dla dzieci
o koronawirusie. Proponujemy ją obejrzeć, przeczytać i wykorzystać w rozmowie z dzieckiem. To będzie dobry sposób na wyjaśnienie dziecku aktualnej sytuacji w domu i na świecie.

Pobierz bajkę i przeczytaj dziecku, by pomóc mu zrozumieć obecną sytuację.

https://d-pt.ppstatic.pl/k/r/1/8b/08/5e6f51705416d_z.pdf?1584353648

———————————————————————————————————————————————————-